اخبار سلامت ایران

مشاور رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران در حوزه سلامت با بیان اینکه تبعیض‌هایی که از سوی برخی والدین میان فرزندان‌شان اعمال می‌شود عموما ناشی از بافت فرهنگی، مسائل اقتصادی، عدم آگاهی و بافت قومی بروز می‌یابد، گفت: برخی والدین به دلایل مختلف عمدا میان فرزندان‌ خود تبعیض قائل می‌شوند که عموما این رفتارها منجر به گسترش بی‌عدالتی و مشکلات رفتاری در خانواده‌ها می‌شود.

امین رفیعی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه تبعیض‌ها بنا به شرایط سنی،‌ شرایط خاص اجتماعی و... از سوی والدین بروز می‌یابد، یادآور شد: معمولا تبعیض‌هایی که از سوی والدین بروز می‌یابد به دو دسته واضح-عمدی و غیر واضح- غیرعمدی تقسیم می‌شوند، به طور مثال زمانی که والدینی به فرزند شش ساله‌شان اجازه نمی‌دهند از خانه خارج شود اما برای فرزند ۲۰ ساله خود در این زمینه محدودیت کمتری قائل می‌شوند، این  تبعیضی ضروری است که بنا به سن و موقعیت فرزندان اجرا شده و مانعی ندارد، اما زمانی که والدینی که دارای دو فرزند با شرایط مشترکی هستند و میان آنها تبعیض‌گذاری می‌کنند این رفتار، تبعیض عمدی محسوب می‌شود.

به گفته وی، تبعیض واضح و عمدی و تبعیض غیرواضح و غیرعمدی هر کدام اثرات مخربی را هم بر فرزند محبوب و هم بر فرزند غیر محبوب وارد می‌کند. برای فرزند محبوب موجب شکل‌گیری حس ارزشمندی کاذب، اعتماد به نفس کاذب و ستیزه جویی می‌شود، همچنین برای کودک غیر محبوب موجب احساس بی‌ارزشی، کاهش اعتماد به نفس و حقارت می‌شود که البته این حقارت می‌تواند در آینده زیربنای رفتارهای ضداجتماعی شود.

رفیعی‌پور در ادامه به تاثیرات تبعیض بر آینده فرزندان اشاره و خاطرنشان کرد: با اعمال تبعیض میان فرزندان، فرزند محبوب احساس ارزشمندی کرده و تصور می‌کند نسبت به دیگر افراد جامعه متفاوت است، این احساس بعدها منجر می‌شود که او نتواند خود را با جامعه هماهنگ کند، پس آسیب می‌بیند. از سوی دیگر کودک غیر محبوب به دلیل اینکه از ابتدا کودکی احساس حقارت داشته است در آینده روزبه روز سرخورده‌تر می‌شود و این سرخوردگی درنهایت موجب شکل‌گیری شخصیت فردی می‌شود که نمی‌تواند حق خود را از اجتماع بگیرد.

این متخصص روانشناسی سلامت در پاسخ به این سوال که بروز تبعیض از سوی والدین میان فرزندان به چه دلایلی بروز می‌یابد؟ گفت: تبعیض‌ها عموما ناشی از بافت فرهنگی، مسائل اقتصادی، عدم آگاهی و بافت قومی بروز می‌یابد؛ به طور مثال در برخی جوامع به دلیل نوع نگاه به جنس مونث و مذکر این تبعیض‌ها رخ می‌دهد، به گونه‌ای که برای دختر محدودیت‌هایی را در نظر می‌گیرند اما برای فرزند پسر محدودیت‌ها به نسبت کمتر است، همچنین برخی از والدین به فرزند آخر یا اول توجه بیشتری دارند، به طور مثال برای فرزند اول سالگرد تولد، جشن دندونی و... برگزار می‌کنند اما این توجه‌ها برای فرزندان دیگر وجود ندارد زیرا خانواده دیگر توان این تجملات را ندارد که همه این عوامل می‌تواند منجر به بروز تبعیض میان فرزندان شود.

رفیعی‌پور با اشاره به اینکه عمدتا تبعیض‌های واضح و عمدی منجر به گسترش بی‌عدالتی و مشکلات رفتاری در خانواده می‌شود، یادآور شد: برخی والدین به دلایل مختلف عمدا میان فرزندانشان تبعیض قائل می‌شوند.

هادی طباطبایی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس در مورد دو شکست تیم امید در بازی دوستانه مقابل ازبکستان اظهار داشت: تیم امید کار بسیار سختی پیش رو دارد. من اصلا بحثی بابت آمدن و رفتن مربیان در تیم امید ندارم اما با روشی که فدراسیون برای اداره تیم امید در پیش گرفته کار دارم و سوالم این است که ما چه روشی را استفاده می کنیم؟ از قبل هم مشخص بود که شرایط کار در تیم امید سخت است و وقتی نزدیک به 50 سال تیم فوتبال نمی تواند به المپیک برود یعنی روشی که در همه این سالها در پیش گرفته ایم اشتباه بوده و باید مسیر خود را تغییر دهیم.

وی افزود: متاسفانه با وجودی که نتایجمان در دهه های اخیر در تیم امید نشان می دهد راه را اشتباه رفته ایم باز هم اتفاقی نمی افتد. خود من دو دوره بازیکن تیم امید و دو دوره مربی این تیم بوده ام و حداقل تجربه ای از شرایط آماده سازی این تیم دارم و این تجربه همین طوری به دست نیامده است. همان سال گذشته بود که در جلسه ای با آقای صالحی امیری گفتم شرایط کار در تیم امید راحت نیست و نباید فکر کنید اگر پول فراهم شود و بازی های تدارکاتی کار تمام است و همه چیز حل می شود. 

طباطبایی ادامه داد: حالا بعد از یک سال از صحبت هایی که با صالحی امیری داشتم می بینم تیم امید نه تنها پیشرفت نکرده بلکه پسرفت هم داشته است. همیشه فدراسیون یک نفر را در راس این تیم می گذارد بعد او را برمیدارد و نفر بعدی را می آورد و این پروسه همین طور ادامه دارد بدون نتیجه و هدف مشخص. تیم امید یک جورهایی بین شب و روز گیر کرده است. نه رده سنی بزرگسال است که مدام در اردو باشند و نه جوانان. بازیکنان در باشگاه های خود درگیر هستند و همیشه باشگاه ها برای در اختیار گذاشتن بازیکنان خود به اردوی امید چالش دارند. ما در این همه سال هیچ وقت برای برطرف شدن مشکلات اینچنینی راهکاری نداشته ایم. تمام کارهای ما نقطه مقابل حریفانمان است. آنها در سطح پایه به سختی کار می کنند اما ما فقط تکیه بر استعدادها می کنیم و به مسائل دیگر اهمیت نمی دهیم.

بازیکن اسبق تیم ملی در پاسخ به این سوال که چه آینده ای برای تیم امید پیش بینی می کند، خاطرنشان کرد: من نمی‌دانم ملاک انتخابات در فدراسیون چیست فقط می دانم کار سخت است و روشی که در پیش گرفته ایم غلط است. کاش حداقل یک مشاوره ساده از ما که در تیم امید تجربه داشتیم می گرفتند. شاید نظرات ما می توانست به فدراسیون کمک کند. 

طباطبایی در مورد خوردن 4 گل در بازی با ازبکستان در بازی دوستانه گفت: یک وقت بحث نتیجه هست و یک وقت بحث آمادگی داشتن. الان در فاصله 4 ماه تا مسابقات اصلی تیم امید باید در اوج آمادگی خودش باشد اما می بینیم که تیم امید با اوج بودن فاصله دارد. یک بخش فوتبال حوادث غیر قابل پیش بینی است و یک بخش هم منطق فوتبال ما همیشه در بخش اول گیر می کنیم و می گوییم برویم تا ببینیم چه می شود.

وی در پاسخ به این سوال که چه توصیه ای برای فرهادمجیدی و حمید استیلی به عنوان مدیر تیم امید دارد گفت: چه توصیه ای می توانم داشته باشم؟ من خیلی از فضای تیم امید خبر ندارم اما سال گذشته هم گفتم کاش جلسه ای با آدم هایی که تجربه کار در این تیم را دارند داشته باشد اما خبری نشد.